Pakistan, neredeyse nüfusun tamamı için temel besin maddesi olarak unun kullanıldığı en büyük ülke. Pakistan buğday unu değirmenleri, Pakistan’da her yıl hasadı yapılan 14 ile 15 milyon ton buğdayın yarısını öğütmektedir. Pakistan Un Değirmenciliği Endüstrisi sadece Pakistan’ın 180 milyon nüfusu için un üretmekle kalmıyor, aynı zamanda bazı yıllarda Afganistan’a 700 bin ton un ihracatı da gerçekleştirmektedir.
Un Değirmenciliği Endüstrisi, Pakistan’ın kurulduğu tarih olan 1947’de sadece ismen varken tıpkı bugünkü insanların olduğu gibi o dönemde de insanlar için bir ihtiyaç durumundaydı. Şu anda, Pakistan genelinde, yerel buğdayı işleyen 1400’den fazla un fabrikası bulunmaktadır. Daha düşük maliyetli fabrika sayısının çok olduğu ülkede ithal edilen ekipmanlarla kurulan fabrika sayısı çok azdır. Pakistan değirmencilik sektöründe doğrudan yabancı yatırımı bulunmamaktadır.
Pakistan’daki ilk un fabrikaları, Avrupa’dan ithal edilen ekipmanlarla kurulmuştur. 1980’lerden bu yana kurulan fabrikaların birçoğu, yüzde 100 Pakistan’da üretilmesine rağmen “Rus Fabrikası” olarak adlandırılan ekipmanlar kullanılarak kurulmuştur. Şu anda, Lahor, İslamabad ve Karaçi gibi bazı büyük şehirlerde daha büyük un değirmenleri, son yılların eski teknolojisini, yurt dışından ithal edilen son teknoloji ekipmanlarla değiştirmeye başlamışlardır.
Un fabrikalarının birçoğu, Pakistan’daki toplam un değirmenciliği endüstrisinin yüzde 66,78’ini oluşturan Pencap eyaletindedir. Her ne kadar kapasite kullanım oranı sadece yüzde 38 olsa da, yeni un fabrikaları inşa edilmeye devam ediyor ve bundan dolayı kar marjları oldukça düşük durumdadır. Pakistan genelindeki değirmencilik uygulamaları, yerel pazarda talep edilen buğday unu türüne ve kalitesine bağlıdır. Pencap eyaletinde, un fabrikaları, tandır ve sacda yapılan chapaties için yüzde 12 ile yüzde 18 arasında kepek üretimi gerçekleştirmektedir. Kentsel alanda ekstraksiyon daha yüksektir; düz ekmek ya da Nan için yüzde 55 ile yüzde 60 arasında buğday una dönüştürülmektedir. Geriye kalanı ise, sanayiciler tarafından talep edilen ince un (Haida) ile şekerli ürünlerde kullanılan irmik (Suji) arasında bölünür. Pakistan’daki un değirmenciliği endüstrisi, aşağıda ifade edilen alanda istenilen seviyenin oldukça gerisinde kalmaktadır.
Endüstriyel Otomasyon
Un fabrikalarının yaklaşık olarak yüzde 90’ı bu alanda istenilen seviyenin gerisindedir. Değirmencilerin birçoğu, tahminlerini eski bir metot olan tecrübelerine dayandırmaktadırlar. Tahminleri yanlış çıkarsa, başvuracakları herhangi başka bir seçenek yoktur.
Analiz Araçları
Buğday ve ürünlerinin analiz imkânlarının olmaması, Pakistan un değirmenciliği endüstrisinin en büyük dezavantajıdır. Bu aynı zamanda ülkemizin daha az ihracat yapmasına neden olmaktadır. Bazı daha büyük un değirmencileri, bu ihtiyacı fark etmiş ve analiz ekipmanlarının kurulumuna başlamışlardır, ancak sayı şu ana kadar oldukça sınırlı kalmıştır.
Vasıflı Ve Yarı Vasıflı Çalışanlar
Pakistan buğday unu değirmenciliği endüstrisi, Pakistan’daki en büyük endüstriler arasındadır. Pakistan’da değirmencilik alanında çalışan personelin eğitimi için herhangi bir kurum ya da okul yoktur. Vasıflı ve yarı vasıflı çalışan eksikliğinin en önemli nedeni de budur. Bu, Pakistan’daki buğday unu değirmenciliği endüstrisi alanında ve endüstriyel otomasyonda bir engel teşkil etmektedir.