İnsan yetiştirmek zordur, bilgi yaratmak emek ister, tecrübe pahalıdır ve satın alınamayacak tek şey tecrübedir.

Sektörün değerli bir büyüğünü, bir duayenini kaybettik. Sektör için bir kayıp ama herkes için bir acı. Birinin arkasından “duayen” diyebiliyorsak onun arkasından söylenebilecek en güzel sözleri söylüyoruz demektir. Ayrılık acıdır ama arkada hoş bir seda bırakmak en değerlisidir.

Sayın Noyan Galip Erik’i kaybettik. Herkes çok üzüldü. Çünkü arkasında hoş bir seda bırakarak ayrıldı. Eserler bıraktı, bilgisini paylaştı, sektöre yeni insanlar yetiştirdi ve el verdi. Ruhu şad olsun.

TABADER olarak geçen yıl ilkini düzenlediğimiz “1. Duayenler Buluşması”nda kendisine meslekte 50. yılını dolduran diğer duayenlerle beraber onur ödüllerini vermiştik. Belki de kendisi bu meslekte neredeyse bir asra yaklaşan hizmeti bulunuyordu. O gün tüm duayenlerimizde olduğu gibi kendisinin gözlerindeki ve yüzündeki mutluluğu unutmak mümkün değil. Sektörün tarihinin arşivlendiği o gün aramızdan daha önce ayrılan pek çok duayenimizi de hatırlama, onları yad etme şansımız olmuştu.

Sayın Noyan Erik’in aramızdan ayrılışını duyduğumuzda TABADER Yönetim Kurulu’nun tüm üyeleri olarak yıkılmıştık. Ama hep beraber şunu söyledik: “İyi ki Duayenler Buluşması’nı yaptık ve onu sektörün tarihine altın harflerle geçirdik.” Elbette hiç kimse bu dünyada daimi değil ve herkes bir gün bu dünyadan ayrılacak. Ayrılırken nasıl ayrıldığı önemli insanların. Bugün hepimiz onun arkasından üzülüyorsak demek ki gönüllerde bir iz bırakmış. Herkes içinde bu hoş izin kalması en büyük dileğimiz.

Geçen yıl olduğu gibi yine yeniden duayenler buluşmasını tekrar yapacağız ve duayenlerimizi unutmayacağız. Bu onlar ve onların aileleri için yapmamız gereken bir görev. Zira onlar bu sektöre güzel şeyler, değerli şeyler yaptılar ve onlar görevlerini tamamladılar. Sıra bizde, hepimizdedir.