Dünyada 800 milyondan fazla insanın yetersiz beslenme sorunuyla karşı karşıya olduğu belirtiliyor. Buna karşın uygun olmayan pazarlama, depolama, saklama koşulları neticesinde her yıl milyonlarca ton gıda çöpe gidiyor. Besin değeri açısından oldukça zengin olan un ve bakliyat da bu bakımdan insan beslenmesinin en önemli kaynaklarından sayılmaktadır. Un çok uzun süreler bozulmadan saklanabileceği halde uygun olmayan depolama koşulları gibi nedenlerden dolayı israf ediliyor. Aynı durum bakliyat için de geçerli.

Un ve bakliyat üretiminde firmalara düşen görev sadece ürünü sağlıklı ve uygun şartlarda üretmek değildir. Ürün elde edildikten sonra onun güvenli bir şekilde tüketiciye ulaşmasını sağlamak, bunun için de ürüne uygun en doğru ambalajı seçmek de yine üreticinin görevidir. Uygun ambalaja konulmayan gıda ürünlerinin raf ömürlerinde ve tatlarında olumsuz yönde değişiklikler görülmektedir. Bu da, dünya nüfusunun önemli bir bölümünün açlıkla mücadele ettiği günümüzde gıdaların önemli bir bölümünün uygun olmayan pazarlama, saklama ve depolama koşulları nedeniyle israf edilmesine sebep olmaktadır. Nüfusun ve beraberinde de gıda ihtiyacının sürekli arttığı, buna karşılık gıda hammaddelerinin ve buna bağlı olarak gıda üretiminin belirli sınılır içerisinde kaldığı bir dönemdeyiz. Dolayısıyla beslenmek için ürettiğimiz hiçbir şeyi ziyan etme lüksümüz yok. Bu bakımdan ambalaj büyük önem teşkil etmektedir.