Avrupa Komisyonu’nun tarım ve kırsal kalkınma biriminin yaptırdığı bir araştırma tahıl sektörü için önemli bilgiler içeriyor. Buna göre AB’nin tahıl, yağlı tohum ve protein bitkileri depolama kapasitesi 2005 yılından bu yana %20 artışla 359 milyon tona ulaştı. Bu artışa rağmen bazı üye ülkelerde kapasite eksikliği riskine bağlı olarak ek yatırım yapılması gerekiyor.

Avrupa Birliği’ne üye 28 ülkedeki tahıl depolamaya dair detaylı bir rapora göre AB’nin toplam tahıl, yağlı tohum ve protein bitkileri depolama kapasitesi 2005 yılından bu yana yüzde 20’lik bir artışla 359 milyon tona çıktı. Son 10 yıllık süreçte AB üyelerinin tamamı depolama kapasitelerini artırırken bu durum Birlik genelinde daha gelişmiş bir depolama yönetimini de beraberinde getirdi. Ancak yine de bazı üye ülkelerde kapasite eksikliği riskine bağlı olarak ek yatırım yapılması gerekiyor.

EN BÜYÜK DEPOLAMA KAPASİTESİ  FRANSA’DA 10 yıllık süreçte AB’nin tahıl, yağlı tohumlar ve protein bitkileri üretimi 312 milyon ton seviyesinden yüzde 11’lik bir artış kaydederek 346 milyon tona ulaştı. Bazı üye ülkelerin 2005 yılında karşılaştıkları depolama kapasitesiyle ilgili sorunlarla kısmen ya da tam olarak ilgilenmesi üzerine depolama kapasitesindeki artış, üretimdeki artışın üzerinde gerçekleşti. Rapora göre 2015 yılında 91 milyon tona erişen Fransa’nın, depolama kapasitesinde üye devletler arasında açık ara önde olduğu görülüyor. Onu takip eden Almanya’nın kapasitesi 48 milyon tonken, İspanya’nınki ise 30 milyon ton. Doğu Avrupa’daki üyeler arasında 24 milyon tonluk kapasiteyle Polonya, 23 milyon tonla Romanya, 20 milyon tonla da Macaristan öne çıkıyor. Verilerin izlendiği süre içinde 28 üye devletin tamamı farklı oranlarda olmak üzere depolama kapasitelerini artırdı. Yüzde 33’lük bir artışla öne çıkan İspanya haricinde AB içinde ciddi ilerleme gösteren ülkelerin tamının Doğu Avrupa’da olması dikkat çekiyor. Bulgaristan kapasitesini yüzde 100’ün üzerinde artırırken, Polonya’da bu rakam yüzde 57, Letonya’da yüzde 52 olarak gerçekleşti. Yüzde 40’ı aşan artışın görüldüğü diğer ülkeler ise Yunanistan, İsveç ve Romanya. Raporda; tahıl, yağlı tohum ve protein bitkileri için dört ana nakliye koridorlarını da tanımlanıyor: Baltık Denizi -Adriyatik Denizi, Kuzey Denizi-Baltık Denizi, Ren Nehri-Alpler ve Ren Nehri-Tuna Nehri. Çalışma ayrıca uzun mesafe tonajlarının çoğunlukla yurt içi su yolları ve demiryolları üzerinden, kısa mesafelerdeki nakliyelerin ise tırlarla gerçekleştirildiğini tespit ediyor. Ancak her dört nakliye koridoru ve her üç nakliye türü için de darboğazlar var. Örneğin, Almanya ve Avusturya nakliye ağında, özellikle de sınır ötesi demiryolu bağlantılarıyla ilgili olmak üzere kapasite sorunları ortaya söz konusu. AB sınırları içinde her hafta değeri 1 milyar Euro’nun üzerinde yaklaşık 4 milyon tonluk tahılın nakliyesi gerçekleştiriliyor. İyi işleyen depolama ve lojistik sistemleri, AB piyasalarının taleplerinin rekabetçi fiyatlarla karşılanması açısından büyük önem arz ediyor. Rapora göre darboğazlar ise arz eksikliklerine ve artan fiyat dalgalanmasına yol açabilir.

EN BÜYÜK SİLO AÇIĞI HANGİ ÜLKELERDE? Avrupa Komisyonu’nun tarım ve kırsal kalkınma biriminin yaptırdığı araştırma, AB içinde tahıl depolama ve lojistik durumuna dair kapsamlı bir açıklama ve harita sunuyor. Raporda, tüm üye devletler için depolama tesislerinin ve tedarik zincirinin tüm seviyelerinin haritasını veriyor. Ayrıca son 10 yıl içinde depolama kapasitelerinin ve lojistik altyapılarının da değişimini gösteriyor. Rapora göre, depolama kapasitesi konusunda en büyük eksiklik (toplam kapasitenin hem maksimum hem de minimum ihtiyacın altında kaldığı durumlarda) dört ülkede görülüyor: Almanya, Litvanya, Polonya ve İngiltere. Danimarka, Estonya, Yunanistan, İrlanda, Letonya, Lüksemburg ve İsveç’te silo açığı daha düşük seviyelerde. Avusturya, Belçika, Hırvatistan, İtalya, Hollanda, Portekiz, Slovenya ve İspanya’da ise toplam depolama kapasitesi, raporda belirtilen maksimum ihtiyacın altında kalıyor.